UNESCO erfgoed in Berlijn omvat de voor de hand liggende publiekslievelingen Museumsinsel en verschillende paleizen, maar ook een verspreide groep minder bonte juwelen: de modernistische woonwijken. Ze liggen buiten het centrum (waardoor ze tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn gespaard) en zijn een bezoek waard, niet alleen voor fanaten van stedelijke planning. De zes gesubsidieerde woonwijken (Siedlungen) werden door Bruno Taut, Martin Wagner en Walter Gropius ontworpen tussen 1910 en 1933 en zijn een testament voor het innovatieve huisvestingsbeleid van Berlijn, vooral tijdens de over-progressive Weimarrepubliek. De woonwijken – appartementencomplexen en tuinen – werden ontwikkeld tijdens de bouwhervormingsbeweging die woningen voor mensen met een laag inkomen revolutioneerde. Taut, Gropius en Wagner wilden betaalbare maar mooie en functionele levensomstandigheden creëren door nieuwe ontwerpen, architectuur, tuinen en stedelijke planning. Deze vroege voorbeelden beïnvloedden architectuur en stedelijke planning wereldwijd.
Modernistische woonwijken in Berlijn
Berlijnse wijken in Falkenberg, Prenzlauer Berg, Wedding, Reinickendorf, Charlottenburg
